اي که بوي باران
شکفته در هوايت
ياد از آن بهاران که شد خزان به پايت
شد خزان به پايت
بهار باور من
سايه بان مهرت
نمانده بر سرمن
جز غمت ندارم به حال دل گواهي
اي که نور چشمم در اين شب سياهي
چشم من به راهت
هميشه تا بيايي
باغ من بهارم بهشت من کجايي
اي گل آشنا بي قرارم بيا
واي از اين غم جدايي
جان من کجايي
کجاييييييييييي
که بي تو دل شکسته ام
سر به زانوي غم
نهادم
به گوشه اي نشسته ام
آتشم به جان و خموشم
چوي ناي مانده از نوا
مانده با نگاهي به راهي که ميرود به ناکجا ...
اي گل آشنا بي قرارم بيا ...
---------------------------------
به رنگ شکوفه ها