رو آسمونا بنويس / ناي پريدن ديگه نيست
تو چشماي قاصدکا / شوق رسيدن ديگه نيست
تو اي هميشه همسفر / دوباره بچگي نکن
با اين شکسته بال و پر / ديگه غريبگي نکن
هنوز هراس کوچه ها / تو رو به يادم ميارن
ستاره هاي شب زده / بغض چشاتو کم دارن
نذار گلاي باغچه مون / محکوم اين خزون بشن
کبوتراي نيمه جون / مصلوب آسمون بشن
حادثه هق هق من / حيف که ناتموم بشه
طلوع بي وقفه تو / به دست من حروم بشه
خورشيد دشنه خورده مو / تو سايه ها امون بده
تو بهت اين ثانيه ها / عشقو به من نشون بده
هم گريه
با صداي حامي