رو آسمونا بنويس / ناي پريدن ديگه نيست

تو چشماي قاصدکا / شوق رسيدن ديگه نيست

تو اي هميشه همسفر / دوباره بچگي نکن

با اين شکسته بال و پر / ديگه غريبگي نکن

هنوز هراس کوچه ها / تو رو به يادم ميارن

ستاره هاي شب زده / بغض چشاتو کم دارن

نذار گلاي باغچه مون / محکوم اين خزون بشن

کبوتراي نيمه جون / مصلوب آسمون بشن

حادثه هق هق من / حيف که ناتموم بشه

طلوع بي وقفه تو / به دست من حروم بشه

خورشيد دشنه خورده مو / تو سايه ها امون بده

تو بهت اين ثانيه ها / عشقو به من نشون بده

هم گريه

با صداي حامي